به‌طور كلي دو رويكرد در مورد سرمايه‌گذاري وجود دارد كه عبارت است از سرمايه‌گذاري مستقيم و سرمايه‌گذاري غيرمستقيم. اكثر مردم با سرمايه‌گذاري مستقيم آشنايي دارند و با دريافت كد بورسي چه از طريق دانش خود و چه از طريق اطلاعاتی كه از سايرين دريافت مي‌كنند به‌طور مستقيم در بازار سهام به فعاليت مي‌پردازند. در سرمايه‌گذاري غيرمستقيم فرد به فعالیت در بازار سرمايه علاقه‌مند است اما بنا به دلايل مختلفي نمي‌تواند يا مايل نيست اين كار را انجام دهد. در كشور ما اينگونه جا افتاده كه هر كس كه اقدام به سرمايه‌گذاري غيرمستقيم مي‌كند، از نظر دانش، توانمندي و آگاهي، يك پله از سرمايه‌گذاران مستقيم عقب‌تر است. اين انديشه صحيح نيست چراكه صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري و شركت‌هاي مديريت دارايي که روش‌هاي غيرمستقيم سرمايه‌گذاري هستند، مزيت‌هاي زيادي نسبت به سرمايه‌گذاري مستقيم دارند. شركت‌هاي سرمايه‌گذاري غيرمستقيم متشكل از نهادهايي هستند كه از سازمان بورس و اوراق بهادار مجوز دريافت مي‌كنند. اين موضوع هم در مورد شركت‌هاي سبدگرداني و هم در مورد صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري صادق است. اين صندوق‌ها تمامي مجوز‌هاي مربوطه را اخذ كرده و براي فعاليت به كارشناسان و متخصصان نياز دارند. سازمان بورس اين كارشناسان و متخصصان را تاييد مي‌كند. در نتيجه شخصي كه به‌طور غيرمستقيم سرمايه‌گذاري مي‌كند در واقع زير نظر يك‌سري متخصص كه فرصت‌هاي مرتبط به بازار را می‌شناسند اقدام به سرمايه‌گذاري مي‌كند. اين متخصصان براي خريدهاي خود تحليل دارند و تحت‌تاثير شايعه و اطلاعات نادرست و جعلي دست به معامله نمی‌زنند. از طرفي پول‌هاي خرد به تنهایی نمي‌توانند به شكل موثر فعاليت كنند اما در قالب صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري مي‌توانند به اعداد بزرگي تبديل شوند و فعاليت بسيار موثرتري در بازار سرمايه داشته باشند. آنچه امروزه صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري را شاخص‌تر كرده، تنوع‌پذيري آنهاست. اين صندوق‌ها در گذشته تنوع اندكي داشتند. يا سهامي بودند يا درآمد ثابت يا مختلط كه تركيبي از صندوق‌هاي سهامي و درآمد ثابت است. امروزه با تنوع در صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري روبه‌رو هستيم و افراد با توجه به ريسك پروفايل خود مي‌توانند انتخاب‌هاي مختلفي داشته باشند. صندوق‌هاي درآمد ثابت براي اشخاص ريسك‌گريز طراحي شده‌اند كه نسبت به سپرده‌گذاري در بانك‌ها مزيت‌هاي بيشتري دارند. به عنوان مثال در صندوق‌هاي درآمد ثابت نرخ شكست وجود ندارد و افراد با توجه به نياز كوتاه‌مدت خود مي‌توانند در اين صندوق‌ها سرمايه‌گذاري كنند. ابزار دیگر، صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري بخشي هستند که در حال حاضر قابل استفاده بوده و شامل صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري پتروشيمي، دارويي، فلزات و… می‌شوند. در نتيجه اگر فرد علاقه‌مند به سرمايه‌گذاري وجوه خود در صنعت خاصي است مي‌تواند از اين ابزار استفاده كند. مثال ديگر صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري صندوق در صندوق هستند. اين صندوق‌ها واحد صندوق‌هاي ديگر را خريداري مي‌كنند و از اين طريق هم توزيع ريسك انجام مي‌دهند و هم از سوگيري‌هایی كه ممكن است نسبت به بخش خاصي وجود داشته باشد جلوگيري مي‌شود. از ديگر صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري جديد، صندوق‌هاي پوشش ريسك هستند. اين صندوق‌ها براي سرمايه‌گذاراني كه به اوراق مشتقه و آپشن‌ها علاقه دارند مناسب هستند. همچنین صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري اهرمی كه براي افراد ريسك‌پذير مناسب هستند نیز در دسترس سرمايه‌گذاران قرار داده شده‌اند. در نتيجه مي‌توان نتيجه گرفت كه طيف گسترده‌اي از صندوق‌ها براي سلايق و ذائقه‌هاي مختلف در دسترس است. از آنجايي كه سرمايه‌گذاري براي بسياري از افراد فعاليت دوم محسوب مي‌شود، لازم نيست فرد تمام انرژي خود را براي مشاهده بازار و اخبار صرف كند چراکه برای سرمایه‌گذاری مستقیم، فرد بايد هم دانش و توانايي لازم را در اختيار داشته باشد و هم وقت زيادي را صرف اين كار كند. در نتيجه افراد مي‌توانند وجوه خود را در اختيار صندوق‌ها قرار دهند و اين نهادها با استفاده از بدنه كارشناسي خود، اقدام به سرمايه‌گذاري كنند. در نهايت كارمزدي كه از مشتريان دريافت مي‌شود نيز بسيار ناچيز است و عملا به چشم نمي‌آيد.
